zaterdag, april 29, 2006

Tekst

Gezien op een t-shirt:

To be is to do
Socrates

To do is to be
Sartre

Do be do be do
Sinatra

woensdag, april 26, 2006

Eerlijk jatwerk

Dit stukje is helaas niet van mezelf maar gejat van een andere site. Badlog.nl om precies te zijn.

"...

Kunt u dat nog een keer herhalen?
Er is niets vervelender dan in de volle wachtkamer van de dokter door de assistente te worden gevraagd waarvoor je de dokter wilt spreken, daarom prijs ik de manier waarop een 86 jarige man dit probleem aanpakte. Toen de vraag van de assistente kwam: "Hallo mijnheer waarom wilt u naar de dokter toe," antwoordde hij: "Er is iets met mijn pik."

De assistente raakte geïrriteerd en zei: "Dit soort dingen kunt u hier in het publiek niet zeggen!"
"Waarom niet, je vroeg mij er toch naar!"
De assistente antwoordde: "Dat kan wel zo zijn, maar sommige mensen storen zich aan zo’n antwoord, u kunt beter zeggen: 'Ik heb pijn in mijn oor,' of zoiets, dan kunt u met de dokter verder wel privé bespreken wat er werkelijk is."

De man ging de deur uit, wachtte een paar minuten en kwam opnieuw binnen. "Ja?" vroeg de assistente met een glimlach.
"Er is iets met mijn oor," zei de man.

De assistente knikte goedkeurend, wetende dat de man het lesje ter harte had genomen. "En wat is er met uw oor mijnheer?" vroeg ze.

"Ik kan er bijna niet mee pissen!"


..."

vrijdag, april 21, 2006

zaterdag, april 15, 2006

Dat kan m'n dochter ook

Nu was ik al ergens een tijdje geleden tot de conclusie gekomen dat heel veel kunst het moet hebben van het begeleidende praatje. Veel dingen moet je in de context zien. Zo kan ik mij nog herinneren dat het schilderij "Who is afraid of red yellow and blue" door Henk van Os in een kunstprogramma op de TV (ja, ja, heel vroeger had je die nog)in zijn tijd en juiste context werd gezet. Ineens vond ik het daardoor een geweldig schilderij.

Maar soms kom toch je een wanstaltig gelul tegen zeg...
Lees en huiver. Ja, lees het nog maar eens drie keer en doe nu eens echt je best te begrijpen wat er staat.

"InnenRaum

Vanuit de concreetheid van het schilderkunstige idioom wil Peter Geerts komen tot een vormgeving van zijn totale waarnemen waarin alle facetten aan de orde komen: een architectuur van waarneming.
Juist in de constante wisselwerking tussen object (de omringende wereld) en subject (ik) manifesteert zich de waarneming.
De verbeelding hiervan formuleert hij in een fundamentele schilderkunst, omdat dit voor hem de meeste garantie biedt door te dringen tot de essentie van deze waarneming.

In het streven naar een autonome schilderkunst wil Peter tot een ordening komen van een zo vrij mogelijke associatie van beeldelementen. Het werk staat in een duidelijke abstracte schilderstraditie waarin hij komt tot een synthese van het constructieve element en het expressieve schildergebaar.
De laatste jaren ontwikkelt het werk zich in een monumentale richting."

Nou, dat viel niet mee. Toch? Ik heb het volgende begrepen:
Hij kijkt om zich heen en maakt er met verf een schilderij van want daar kan ie wel mee uit de voeten. Echt lijken hoeft 't niet want het is toch abstract (maakt niet uit wat je schildert) en het gebruik van grote vlakken (lekker snel klaar) mag, want je noemt het monumentaal.
Zoiets staat er dus volgens mij.

En dan nu de kunstwerken...






Nou ja. In ieder geval kan ie beweren dat z'n kunst spraakmakend is. Ik heb er tenminste een stukje aan geweid.
Tsssss. Doe mij maar die who's afraid of red, yellow en blue.

vrijdag, april 14, 2006

Volgers