vrijdag, december 30, 2005

Zand en zo

Geen idee wat je er mee moet maar het is wel leuk. zand en zo

Top 2.000.000.000.000.000










Ook ergens in de top 2.000.000.000.000.000 deze band.
Hier een filmpje van een van de repetities.
Inderdaad, de Jostiband.

donderdag, december 29, 2005

Top 2.000.000.000.000.000

En deze is als laatste genoteerd in de top 2.000.000.000.000.000....

Communistisch verleden MissiePost

Zoals ergens in de aankondiging van dit log beloofd, ook wat propaganda. Het blijkt dat de MissiePost en haar hoofdredacteur een communistisch verleden hebben. Getuige de vondst een oude vergeelde partijposter en een lidmaatschapsboekje.

woensdag, december 28, 2005

Het nieuwe eten

Vandaag, de dag na kerst noemt men ook wel de derde kerstdag. Tijd om de vergeten menugangen, dat wat teveel was en andere restanten met smaak te verorberen.
Zo kom je in Zwolle waar het drie sterren restaurant van topkok Johnny Boer is gevestigd nog op leuke ideeen.
Je huurt een pand naast de Librije van Johnny Boer en regelt met hem dat je zijn restanten van de divesre diners en andere kookprestaties overneemt. Zoals je vandaag hebt kunnen merken is dat allemaal nog prima te eten .
Je noemt je zaak een restjestaurant met de naam Johnny's buur. Succes verzekerd!

donderdag, december 22, 2005

soort van rugby

Hier een spelletje. Je bestuurt een streaker die niet door oom agent met alles bedekkende jas gevangen mag worden. Met een mooie slalom omzeil je alles

zondag, december 18, 2005

Knutsel uw eigen kerstkoor.

Kerstmis nadert met rasse schreden. Staat jouw boom al? Knutsel hier je eigen kerstkoor voor de juiste sfeer tussen de ballen.

vrijdag, december 16, 2005

The King Kong

Het grote beest uit versie drie.












Binnenkort gaat JeeJee (binnen de redactie de grootste King Kong fan) de nieuwste King Kong film bekijken. De laatste keer dat we haar zagen was in de kroeg en daar heeft ze beloofd er een recentie over te schrijven. Ha! Die is binnen! We wachten vol spanning af. En nu dit stukje geschreven is kan ze natuurlijk al helemaal niet meer terug.
Hier alvast wat voorpret.

verbazingwekkend standvastig

Gisteren in het programa van Paul de Leeuw was Rene Froger te gast. Een van zijn nummers dat gespeeld werd was dat nummer met die hele sterke afterbeat. Ik ben geen fan van Froger maar ik moet toegeven dat dit nummer wel iets heeft. Met name vanwege dat accent, die afterbeat, die nadruk op de 2e en 4e tel.
Tot mijn stomme verbazing slaagde het meeklappende publiek er in om tegen het ritme in op de tel mee te klappen . Een soort marstempo dus. 1, 2, 3, 4 . Dit is me in het theater bij een musical over Buddy Holly ook al eens overkomen. Als je dan op de afterbeat meeklapt ben je echt de enige!
Verbazingwekkend!!

woensdag, december 14, 2005

Iraakse immigratiedienst zet soldaten het land uit

Iraakse immigratiedienst zet soldaten het land uit
21-2-2003
De grootscheepse aanval op Irak vanochtend vroeg, is voortijdig afgelast toen bleek dat de Amerikaanse troepen geen geldige werk- en verblijfsvergunning hadden voor Irak.

van onze correspondent in Bagdad

Lees meer op de site waar ik dit bericht vond.

dinsdag, december 13, 2005

-- --- .-. ... .

Toen ik als achtienjarige (of was ik zeventien?) voor de vervulling van de dienstplicht gekeurd moest worden, werd ik helemaal binnenste buiten gekeerd. Ook moest je allerlei testjes doen.

In een groot lokaal zaten alle jongelui die op die dag opgeroepen waren om in het betreffende keuringsstation gekeurd te worden.
Een van de testen bestond uit het beluisteren van een brei van niet te onderscheiden piepjes, bliepjes en kraakjes en het opschrijven van wat wij hoorden, of althans, dachten dat we hoorden.

Tussen de rijen tafeltjes door liep een militair die af en toe een afkeurende blik op het het burgervolk en op onze papieren wierp. Met dezelfde regelmaat als de piepjes stuurde hij jongens weg. Ze hadden er niets van gebakken en konden gaan. Niet goed genoeg voor de marine.

Van de morse test van toen heb ik niet veel terecht gebracht (zandhaas dus). Voor wie zelf nog eens wil kijken of hij / zij een stoere zeebonk zou kunnen worden... morse.

zaterdag, december 10, 2005

Reclame

Ik bemerk bij mezelf dat ik lijdt aan groeiende ergernis. Als ik eens een avond heb dat ik op de bank neerzak met het voornemen eens heerlijk heen en weer te zappen van de publieke omroepen via de commercielen naar de buitenlandse zenders kun je bedenken dat ik dan veel verschillende programma's tegen zal komen. Dit kanaalzwemmen, zoals een van m'n broers dat noemt, krijgt al snel het karakter van een afdaling op een wedstrijd ski-piste. Zoals men op de ski's dan probeert al die vlaggen en poortjes te ontwijken, probeer ik langs de reclameblokken heen te komen. Degene op ski's heeft nog een kans. De TV kijker niet.

Volgens mij was het vroeger zo (ja, ja, opa... vroeger was alles beter. Wil je nu je tabletje of zodirect als je gaat slapen?) dat het merendeel van de zendtijd werd gevuld met programma's. Af en toe was er dan sporadisch een bescheiden reclameblokje. Het zat niet in de weg en leverde een bijdrage aan de financiering van de programma's. Tegenwoordig (ja, ja, opa... vroeger was alles beter. Neem nu je tabletje nog of niet?) lijkt het er op dat de programma's gebruikt worden om de kijkers vooral maar tot het bekijken van de reclame's te verleiden.

Eerst de aankondiging dat het programma er zo aan komt, reclame, promotiefilmpje dat enkele hoogtepunten van het programma / serie / nieuwsrubriek, reclame, het programma zelf, reclame, het middenstuk, reclame, het eind, reclame. Enzovoorts.
Heel vroeger (ja, ja, opa.... neem je dat tabletje... niet dat tabletje uit m'n handen slaan!) betaalden we contributie aan de omroepvereniging en belasting aan het rijk. Die laatste betaalde uit dat publieke geld veruit het grootste deel van de kosten van de publieke omroepen. Kan dat niet weer eens terugkomen? Als je de opbrengsten van dat kwartje van Kok daar nou eens voor gebruikt heb je volgens mij al een heel aardig beginnetje en dat geld wordt toch al jaren niet meer gebruikt waarvoor het oorspronkelijk bedoeld was.
(Pfff. Zo, mag ik dan nu m'n pilletje?)

vrijdag, december 09, 2005

Down under

Mij staat bij dat men vroeger tegen mij zei dat als je een gat door de aarde gaat graven dat je dan ergens in nieuw-zeeland uit zou komen. Volgens deze site haal je slechts een nat pak.

donderdag, december 08, 2005

Helden

Ik heb deze tekst ooit al eens in m'n mailbox gehad. Voor deze gelegenheid heb ik 'm van het weblog van Hanneke Groentenman geplukt.

"Ben je geboren voor 1977?
DOORLEZEN!!!

Na 1977 geboren: OPHOEPELEN, DIT BEGRIJP JE NIET !!

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de
50-er', 60-er en 70-er jaren, nog leven?

Volgens de theroieën anno 2004 zouden we toch al lang dood moeten zijn?

Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag.
Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.
Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was
moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we
gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen.
Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er
tussen zat waren ze weg,
Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en
probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je.
Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een
fiets.
Water dronken we uit de kraan en niet uit een fles.
Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een
Bums nog net zo vers als in de winkel.
Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo
rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet
meer.
Een kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's
morgens weer in je mond.
Op school hadden ze maar één maat bank met zo'n heerlijk
gevaarlijke klep eraan.
Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en
ook je fiets was of te groot of te klein.
Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je
vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.
We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de
straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we
waren en we hadden geen GSM mee!
Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze
mannetjesverzamelplek.
Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je
hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook
geen volwassene met je mee.
Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch
niet dik.
We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er
ziek van.
Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders,
videofilms, dvd, surround sound, eigen televisies, computer of internet.
Wij hadden vrienden!
De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat
leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op
een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het toestel vast).
Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.
We hebben ons gesneden, onze botten gebroken, onze tanden zijn eruitgevallen en hier
werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon
'ongelukken' en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor.
Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen
volwassene die zich er druk over maakte, laat staan een
lieveheersbeestje op je jas knoopte.
Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken
sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de
berg dat we de rem vergeten waren.
We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie
niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met
teleurstellingen.
Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde
tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms een klas nog
een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De
meester had altijd gelijk.
We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als
je ze vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet
at had je een beetje meer honger de rest van de dag.
Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter!
Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje!
Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie.
Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze
daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.
Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We
hebben moeten leren er mee om te gaan.

Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen
oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en
instaan voor de gevolgen.
Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!

Geboren na 1977? STRONTEIGENWIJS EN TOCH DOORLEZEN HE?
NU WEET JIJ, ZACHTEWATTENKIND, OOK WEER EENS WAT HELDEN ZIJN! "

woensdag, december 07, 2005

Britse humor

Voor iedereen die van britse humor houdt en de teksten nog eens wil nalezen van Monty Phyton's Flying Circus.

dinsdag, december 06, 2005

Leven in een waterfles

Je altijd al eens afgevraagd hoe het leven er uit ziet als je het bekijkt vanuit een lege waterfles? Nee? Ik ook niet. Maar even zo goed is het een grappig gezicht.

Schilderijen

Elke een ander schilderij uit de collectie van het rijksmuseum op je desktop. Hier. (Het schilderij is niet ter grootte ban je bureaubladachtergrond.)

vrijdag, december 02, 2005

Onrust in omroepland

Als alles doorgaat zoals in de plannen staat gaat er een hoop veranderen en vooral verdwijnen bij de publieke omroep. Er is dan nu eindelijk actie Ik heb niet het gevoel dat ik er enige invloed op kan uitoefenen anders dan via kijkcijfers. Kijken of niet kijken. Ik denk dat het steeds meer niet kijken zal worden.
Gelukkig heb ik al andere hobby's genoeg om een avond ook eens nuttig te besteden.

donderdag, december 01, 2005

Blowverbod

Kamerlid Rouvoet van de Christenunie en VVD kamerlid Frans Weekers vinden dat het roken van een joint in de openbare ruimte moet worden verboden vanwege bijvoorbeeld verspreiding van " een penetrante geur in een winkelgebied ."
Stel dat dat voldoende reden is om het roken van iets te verbieden, hoe zit dat dan met het roken van sigaren? Gearomatiseerde Heerenbaai pijptabak? Die zware parfumwolken waar je soms onverwacht doorheen loopt? Stadsbussen en vrachtwagens die op diesel rijden? De spruitjeslucht in het portiek van de buurvrouw? Volgens mij is de geur de echte reden niet.

Volgers